ఒకప్పుడు రాజశేఖర్ అనే రాజు ఉండేవాడు. అతనికి అపారమైన సంపద, గొప్ప రాజ్యం, మంచి కుటుంబం, చుట్టూ వేలాది ప్రజల ప్రేమ కూడా ఉండేవి. కానీ ఏనాడూ ఆనందంగా ఉండడు. ప్రతీ రోజు అతని ముఖం మీద ఆవేదన, అసంతృప్తి కనపడేది.
ఒకరోజు మంత్రివర్యుడు అతని దగ్గరికి వచ్చి అడిగాడు,
"రాజా గారు! మీకు ఉన్నదాన్ని చూస్తే దేవతలు కూడా ఇష్టం పడతారు. మరి మీరు అసంతృప్తిగా ఎందుకు ఉన్నారు?"
రాజశేఖర్ నిదానంగా చెప్పాడు,
"నాకు చిన్నప్పుడు గురువు ఒక మాట చెప్పారు — 'అసంతృప్తి ఉండే మనిషే ఎదుగుతాడు. తృప్తి అనేది ఎదుగుదలను ఆపేస్తుంది.' అప్పటినుంచి నేను సంతృప్తిగా ఉండకూడదని నాకే నన్ను నమ్మించుకున్నాను."
ఆ మంత్రివర్యుడు చిరునవ్వు ఆడించి అన్నాడు,
"రాజా గారు, మీరు తప్పుడు అర్థం చేసుకున్నారు. *అభివృద్ధికి ఆశ ఉండటం* తప్పు కాదు. కానీ మీరు *ఆనందాన్ని తాకేయడం* తప్పు. అసంతృప్తి నిన్ను నాశనం చేస్తోంది."
ఆ రోజునుంచి రాజశేఖర్ బతకడం, ఆస్వాదించడం మొదలుపెట్టాడు. అవసరమైనపుడు ఎదగాలని ప్రయత్నించేవాడు. కానీ అప్రయోజనమైన అసంతృప్తిని వదిలేశాడు.
---
**మోరల్**: మనం ఎప్పుడో ఒకప్పుడు అసంతృప్తి మనకు మంచిదనుకొని దానిని ఎంచుకుంటాము. కానీ నిజానికి, అది మన హృదయానికి భారమే అవుతుంది.
No comments:
Post a Comment